นิทานอีสป หมาป่ากับเงา

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเจ้าหมาป่าตัวหนึ่งออกมาจากป่าด้วยความหิวกระหาย ขณะที่มันวิ่งไป อาทิตย์ก็กำลังอัสดงแสงสุดท้ายลาลับขอบฟ้า ทำให้เงาของมันทอดยาวไปบนพื้น จนดูแล้วตัวของมันใหญ่ขึ้นราวสักร้อยเท่า จากความเป็นจริง

“ทำไมกันนะ” มันพูดด้วยความภาคภูมิใจ “ดูสิว่าข้าตัวใหญ่แค่ไหน ทำไมข้าต้องวิ่งหนีเจ้าสิงโตตัวจ้อยด้วยนะ ข้าจะแสดงให้เห็นว่าใครกันแน่ที่เหมาะจะเป็นราชา มันหรือว่าข้า”

และแล้วเมื่อเงาอันใหญ่โตทำให้มันหลงตัวเองอย่างสิ้นเชิง พริบตาต่อมามันก็ถูกสิงโตตะปบคว่ำด้วยการตบเพียงครั้งเดียว

The Wolf & His Shadow

A Wolf left his lair one evening in fine spirits and an excellent appetite. As he ran, the setting sun cast his shadow far out on the ground, and it looked as if the wolf were a hundred times bigger than he really was.

“Why,” exclaimed the Wolf proudly, “see how big I am! Fancy me running away from a puny Lion! I’ll show him who is fit to be king, he or I.”

Just then an immense shadow blotted him out entirely, and the next instant a Lion struck him down with a single blow.