นิทานอีสป สุนัขจิ้งจอกกับแพะ The fox and the goat

สุนัขจิ้งจอกกับแพะ The fox and the goat

ในวันหนึ่ง มีสุนัขจิ้งจอกตกลงไปในบ่อน้ำลึกและมันก็ไม่สามารถปีนขึ้นมาได้ เมื่อเวลาผ่านไป มีแพะที่กระหายน้ำมากตัวหนึ่งเดินมาที่บ่อน้ำนี้เพื่อที่จะมากินน้ำ เจ้าแพะมองลงไปเห็นเจ้าสุนัขจิ้งจอกจึงเอ่ยปากถามว่าน้ำในบ่อนี้ดีไหม สุนัขจิ้งจองแกล้งทำเป็นเริงร่าเพื่อปิดบังความอับอาย และโชคชะตาอันน่าเหศร้าของมันเอง แล้วก็พล่ามชมเชยว่าน้ำในบ่อแห่งนี้นั้นดีเลิศ และก็คะยั้นคะยอให้เจ้าแพะกระโดดลงมากินน้ำ

เจ้าแพะคิดถึงแต่ความกระหายน้ำ เมื่อได้ยินสุนัขจิ้งจอกพูดดังนั้น มันจึงรีบกระโดดลงไปในบ่อน้ำในทันทีโดยที่ไม่ได้ยั้งคิดใดๆ ทั้งสิ้น แต่ในจังหวะขณะที่เจ้าแพะกำลังดื่มน้ำอยู่นั้น สุนัขจิ้งจอกก็บอกให้เจ้าแพะรู้ว่าพวกมันกำลังลำบาก และเสนอแผนการให้พวกมันขึ้นจากบ่อน้ำด้วยกันได้

สุนัขจิ้งจอกพูดว่า “ถ้าเจ้าเอาเท้าหน้าของเจ้าไปแตะที่กำแพงบ่อและก้มหัวลง ข้าจะวิ่งขึ้นไปบนหลังของเจ้า และจะขึ้นไปจากบ่อน้ำได้ แล้วข้าก็จะช่วยเจ้าขึ้นไปหลังจากนั้นนะ”

เจ้าแพะทำตามแต่โดยดี มันวางเท้าหน้าบนกำแพงบ่อ แล้วจากนั้นเจ้าสุนัขจิ้งจอกก็กระโดดขึ้นไปบนหลังของมัน และสามารถปีนขึ้นไปถึงปากบ่อได้สำเร็จในที่สุด หลังจากนั้นเจ้าสุนัขจิ้งจอกก็ได้รีบวิ่งหนีไปอย่างเร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้เมื่อเจ้าแพะตะโกนต่อว่าสุนัขจิ้งจอกอย่างรุนแรงที่ผิดคำสัญญา สุนัขจิ้งจอกหันกลับมาตะโกนบอกว่า

“เจ้าแพะแก่โง่เง่า ถ้าเจ้ามีสมองในหัวมากเท่าๆ กับที่มีเส้นขนในเคราของเจ้า เจ้าจะไม่มีวันกระโดดลงไปในบ่อก่อนที่จะคิดหาวิธีกลับขึ้นมาได้ก่อน และเจ้าก็จะไม่ต้องเผชิญหน้ากับภยันตรายที่เจ้าไม่มีวิธีหนีรอดแบบนี้”